Wil je weten wat het FODMAP dieet nu echt doet in de praktijk? Hieronder het verhaal van Manouk!
Voor het dieet…
Hoe ik op de hoogte ben gekomen van het Fodmap-dieet weet ik niet eens meer. Het moet twee jaar geleden zijn geweest dat ik er voor het eerst over hoorde. Omdat ik al sinds mijn puberteit kamp met buikklachten (voornamelijk vreselijke buikpijn en een opgeblazen gevoel), sprak het mij direct aan. Ik ben mij er in gaan verdiepen en wilde dit uitproberen. Baat het niet… Want wat zou het toch fijn zijn als ik eens wist waar die buikpijn vandaan kwam! Ik had al meerdere dingen geprobeerd – van het laten staan van alle witmeelproducten tot het bijhouden van voedingsdagboeken, om zo een relatie te zoeken tussen mijn buikpijn en voeding. Niets hielp en ik snapte maar niet waar het aan lag.
De voorbereiding
Nooit eerder heb ik een echt dieet gevolgd, dus ik was heel benieuwd hoe het zou gaan. Ik wilde in ieder geval goed voorbereid beginnen, dus het heeft even geduurd voordat ik echt gestart ben. In die periode heb ik veel recepten verzameld, informatie gezocht over het dieet en over het lezen van etiketten. Ik wilde niet voor verrassingen komen te staan en heb een receptenboek voor mezelf gemaakt zodat ik altijd genoeg keuze had uit verschillende geschikte gerechten. De recepten heb ik verzameld van verschillende websites en uit het Monash University Fodmap boek. 
Het FODMAP dieet
1 maart 2015 ben ik begonnen. Tot en met augustus 2015 ben ik bezig geweest met elimineren en testen. Ik vond het best een pittig dieet (je hebt toch best wel wat discipline nodig om je enkele weken/maanden aan een dieet te houden, vooral omdat afwijken echt niet kan), maar omdat ik wist waar ik het voor deed, ging het mij vrij gemakkelijk af. Ik kon bijvoorbeeld prima de taart laten staan die een collega trakteerde en nam voor de meeste gelegenheden gewoon mijn eigen bakje eten mee. Als ik naar een restaurant ging (wat ik wel ben gaan vermijden in die periode, maar dat kon soms niet anders) dan belde ik dat restaurant van te voren op en mailde ik ze een lijst met dingen die ik wél mocht. Restaurants zijn erg behulpzaam, als je je wensen maar van te voren aangeeft. En ik heb heerlijk gegeten!
Nu snap ik waar die buikpijn vandaan komt!
Na de eliminatie- en testfase, wist ik in welke voedingsgroep voor mij de problemen zaten. Dat bleek de fructanengroep. Lastig vond ik het wel, want dat betekent dat ik dus buikpijn krijg van producten die eigenlijk overal wel in zitten (voornamelijk tarwe, ui en knoflook). Maar absoluut ook een enorme bevrijding om te snappen waar die buikpijn vandaan komt. Om te weten welke producten ik moet laten staan om niet meer hele middagen op bed te willen liggen en af en toe broeken te kunnen dragen die normaal gesproken veel te groot zijn.
Lekker en puur koken
Dankzij het dieet heb ik trouwens ook heel anders leren koken. Veel puurder en verser. Ik maakte mijn pasta altijd met pastasaus uit een potje en wraps met gehaktkruiden uit zo’n zakje. Dat doe ik niet meer, maar ik mis het ook absoluut niet. Zelf tomatensaus kruiden is veel leuker en helemaal niet zo moeilijk. Je moet alleen even weten wat je in erin moet gooien voor voldoende smaak. Voorafgaand aan het dieet was ik ook erg benieuwd hoe mijn vriend zou reageren op deze nieuwe manier van koken. Als hij het echt niet lekker zou vinden, dan zou ik voor hem wat anders maken, zo spraken we af. Wat bleek? Ook hij mist de potjes, pakjes en zakjes niet en vindt dat ik heel lekker kan koken. Mooi compliment, toch?!
Uit eten doe ik met plezier
Nu ik weet waar voor mij de problemen zitten, vermijd ik die producten zo veel mogelijk. Omdat ik nu klaar ben met het experiment van uitsluiten en testen, kan ik echter gelukkig af en toe wél weer een uitzondering maken. Als er een etentje is, bel ik het restaurant niet meer van tevoren op, maar bestel ik gewoon van de kaart. Dan maar een beetje buikpijn de volgende dag, denk ik dan. Maar wat blijkt dus vaak in de praktijk? Omdat ik de producten waar ik niet tegen kan nu de hele week laat staan, kan ik er beter tegen als ik het dan wel weer een keertje neem en heb ik vaak nergens last van. Ik moet het wel bij hooguit 1 maaltijd per week laten, maar het is lekker dat ik er af en toe eventjes geen rekening mee hoef te houden.
Ik raad het FODMAP dieet aan!
Ik raad echt iedereen met onverklaarbare buikklachten aan om het FODMAP dieet te doen. Het is even 3 maanden anders eten, ontdekken hoe je je gerechten moet koken en je moet je er even goed op voorbereiden, maar het is mij in ieder geval alle moeite meer dan waard geweest! Ik kook nog steeds elke dag de lekkerste gerechten en blijf nieuwe recepten uitproberen. Bovendien ben ik super blij dat ik niet meer mijn buik hoef te verstoppen onder wijdere shirts omdat ik weer eens een hele dag opgeblazen ben. Want dat komt nagenoeg nooit meer voor!
Manouk
No comments yet.